Jak rozbudować istniejącą sieć FTTH?

Rozbudowa istniejącej sieci FTTH to proces, który wymaga znacznie więcej niż tylko dodania kolejnych odcinków kabla. To operacja ingerująca w funkcjonujący system transmisji danych – często bez możliwości przerwania świadczenia usług końcowym użytkownikom. Właśnie dlatego kluczowe znaczenie ma jakość pierwotnego projektu, aktualność dokumentacji i dojrzałość operacyjna organizacji, która zarządza tą infrastrukturą.

Dobrze zaprojektowana sieć pozwala na skalowanie infrastruktury w sposób uporządkowany, przewidywalny i bez ryzyka pogorszenia parametrów. Źle zaprojektowana – generuje koszty, opóźnienia i wąskie gardła technologiczne, które trudno zneutralizować bez gruntownej przebudowy.

 

 

Rozbudowa czy przebudowa? Granice rozszerzalności sieci 

Rozróżnienie między rozbudową a przebudową nie jest semantyczne – ma realne konsekwencje techniczne i budżetowe. Jeśli sieć została zaprojektowana z zapasem zasobów (włókien, portów, przestrzeni w mufach i szafkach), jej rozszerzenie może przebiegać etapowo i bezinwazyjnie. Ale jeśli pierwotna infrastruktura została zbudowana „na styk” – z myślą wyłącznie o bieżących potrzebach – każda próba jej rozwinięcia kończy się konfliktem technologicznym i koniecznością reorganizacji istniejących tras. 

W takich przypadkach niezbędne staje się częściowe przeprojektowanie infrastruktury, włącznie z wymianą komponentów na bardziej modularne, standaryzowane i kompatybilne z modelem open access. Kluczowe jest, aby sieć pozostawała spójna logicznie i możliwa do centralnego zarządzania w dłuższej perspektywie  również przy równoległym funkcjonowaniu różnych operatorów detalicznych. 

 

Najczęstsze bariery techniczne i organizacyjne 

W procesie rozbudowy sieci FTTH ujawniają się najczęściej cztery kategorie problemów: 

Brak zapasu włókien – sieci projektowane bez rezerwy nie są w stanie obsłużyć dodatkowego ruchu lub nowych operatorów bez naruszania istniejących połączeń. 

Zamknięta modularność – splittery bez opcji rekonfiguracji, niewydzielone tacki i brak wolnych przestrzeni w szafkach, mufach i mufoprzełącznicach uniemożliwiają fizyczną separację zasobów. 

Nieaktualna lub nieczytelna dokumentacja – brak synchronizacji z systemem GIS skutkuje koniecznością inwentaryzacji „od zera”, co wydłuża i podraża cały proces. 

Nieprzygotowanie do skalowania technologicznego – sieć zbudowana wyłącznie pod GPON często nie pozwala na równoległą migrację do XGS-PON lub 10G-EPON bez ingerencji w strukturę logiczną. 

Wszystkie te elementy mają wpływ nie tylko na czas realizacji, ale także na jakość usług świadczonych końcowym użytkownikom w czasie prac. 

Co powinno poprzedzać rozbudowę? 

Każda odpowiedzialna rozbudowa rozpoczyna się od analizy istniejących zasobów. Należy przeprowadzić pełną inwentaryzację fizyczną (liczba wolnych włókien, stan muf, dostępność portów i przestrzeni montażowej) oraz przegląd dokumentacji – najlepiej zsynchronizowanej z aktualnym systemem GIS. 

Kolejnym krokiem jest ocena obciążenia tras i węzłów – nie tylko pod kątem liczby abonentów, ale też przewidywanego wzrostu zapotrzebowania na pasmo. Równie ważna jest weryfikacja stanu technicznego komponentów – wiele starszych muf czy splitterów nie spełnia obecnych standardów i nie wspiera funkcji niezbędnych przy współdzieleniu zasobów przez wielu operatorów. 

 

 

Projektowanie z myślą o przyszłości 

Każdy nowy odcinek sieci powinien być budowany zgodnie z zasadą kompatybilności logicznej i technologicznej. Oznacza to, że nie wystarczy poprowadzić nowego kabla – trzeba zadbać o jego integrację z istniejącym systemem, w tym: 

  • zapas włókien (min. 25–30% na każdym nowym odcinku)
  • możliwość wydzielenia zasobów per operator (tacki, porty), 
  • stosowanie komponentów umożliwiających rekonfigurację (szafki, splittery, mufy modularne), 
  • pełną zgodność z systemami dokumentacyjnymi i monitorującymi (GIS, CRM, NMS). 

Projektując nowe odcinki sieci, trzeba myśleć nie tylko o bieżącym zapotrzebowaniu, ale też o tym, jakie usługi i operatorzy mogą pojawić się za 3, 5, a nawet 10 lat. Neutralność technologiczna, logiczny podział zasobów i pełna identyfikowalność to nie opcje – to warunki niezbędne, by sieć mogła funkcjonować jako skalowalna platforma.

Dobrze zaprojektowana sieć nie pyta, kto z niej skorzysta - tylko jak wielu może to zrobić jednocześnie. W erze open access i dynamicznych zmian technologii, fizyczna warstwa sieci musi być jak fundament – solidna, przewidywalna i otwarta na rozwój.

Marcin Świerczyński, Senior Solution Manager, VECTOR TECH SOLUTIONS

Rola serwisu i utrzymania w procesie rozbudowy 

Zespół odpowiedzialny za projektowanie i budowę sieci powinien ściśle współpracować z działem utrzymania infrastruktury. Brak tej koordynacji prowadzi do błędów, które są kosztowne dopiero po czasie: niedostępne mufy, brak oznaczeń włókien, zbyt krótkie rezerwy długości, zbyt ciasne szafki. 

W dojrzałych organizacjach decyzje projektowe są zatwierdzane również przez dział utrzymania i serwisu. Tylko wtedy można mieć pewność, że rozbudowa nie pogorszy czasu reakcji na awarie ani nie utrudni diagnostyki w przyszłości. 

 Planujesz rozbudowę sieci FTTH? Skontaktuj się z nami. Porozmawiajmy o Twoim projekcie. Wspólnie zaprojektujemy rozbudowę, aby uniknąć kolejnych problemów w przyszłości.

https://vectortechsolutions.com/kontakt/

 

 

Inni przeczytali także: